Een GGD-crisis hoeft niet acuut te zijn: een situatie die aanvankelijk klein lijkt, kan sluipend uitgroeien tot een crisis.

Mede daarom zijn de GGD-medewerkers de spil in het ontdekken van een mogelijke crisis. Daarom vonden afgelopen maand drie implementatiebijeenkomsten plaats om GGD-ers mee te nemen in wat het Integraal Crisisplan Publieke Gezondheid (ICPG) kan betekenen in hun werk.

Het ICPG beschrijft hoe de GGD-crisisorganisatie is georganiseerd. De belangrijkste veranderingen ten opzichte van het vroegere GROP zijn dat de GGD-crisisorganisatie voortaan zowel bij externe- als interne crises inzetbaar is en laagdrempelig is te activeren. Iedere GGD-medewerker draagt een zekere verantwoordelijkheid om te signaleren of een casus aanleiding kan geven om op te schalen.

Praktijkcasussen
De deelnemers aan de bijeenkomsten zijn in groepjes aan de slag gegaan met drie verschillende casussen. Met een hulpmiddel om in scenario’s te denken zijn de gevolgen voor de GGD in kaart gebracht. De stappen die de GGD zou moeten zetten, zijn zo concreet benoemd en de deelnemers hebben gekeken wat de casus voor hun eigen werkzaamheden zou kunnen betekenen.